Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Duo Reges: constructio interrete. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Sed ad rem redeamus; Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

1. Maximus dolor, inquit, brevis est.
2. Summus dolor plures dies manere non potest?
3. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
4. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
5. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

• Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
• Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
• Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
• Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
• Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci Persas
esse solitos scribit Xenophon, quam in Syracusanis mensis,
quae a Platone graviter vituperantur;

Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Bork

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P.

Optime, inquam.

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

Immo videri fortasse.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Quid censes eos esse facturos, qui omnino virtutem a bonorum fine segregaverunt, Epicurum, Hieronymum, illos etiam, si qui Carneadeum finem tueri volunt?